Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Մարդու հոգին խոր է ինչպես ծովը, որի մեջ կա ամեն ինչ. և՛ լավը, և՛ վատը, լույսը և խավարը

Մարդու հոգին խոր է ինչպես ծովը, որի մեջ կա ամեն ինչ. և՛ լավը, և՛ վատը, լույսը և խավարը
21.10.2016 | 00:03

Իոանն ՊԱՎԼՈՎ

Յուրաքանչյուր քրիստոնյա կյանքի ընթացքում պարտավոր է հոգալ սեփական հոգին մեղքերից ու մոլություններից մաքրելու մասին: Սակայն, որպեսզի կարողանանք այդպես վարվել, պետք է սկզբից սեփական մեղքերն ու կրքերը տեսնել և ճանաչել: Հոգևոր կյանքի փորձը ցույց է տալիս՝ միշտ չէ, որ կարելի է հեշտությամբ անել: Հաճախ մենք չենք հասկանում ու չենք գիտակցում մեր սխալները: Պատահական չէ, որ Եկեղեցին Մեծ պահքի ընթացքում սուրբ Եփրեմ Ասորու աղոթքով խնդրում է շնորհել սեփական մեղքերի տեսողություն: Սուրբ հայրերն ասում են՝ մարդու հոգին խոր է ինչպես ծովը, որի մեջ կա ամեն ինչ. և՛ լավը, և՛ վատը, լույսը և խավարը, գեղեցիկ ձկներ և տգեղ ու սոսկալի հրեշներ: Ընդ որում, որպես օրենք, ամենալավն ու գեղեցիկը գտնվում են մակերեսին և այդ պատճառով էլ լավ են երևում, իսկ ամենավատը և տգեղը ծովային հրեշների նման թաքնվում են խորքերում, այնպես որ դրանք բացահայտելը այնքան էլ հեշտ գործ չէ: Կամ մեկ այլ համեմատություն: Մարդու հոգին նմանվում է մեծ քաղաքին, որտեղ կա ամեն ինչ. և՛ լավը, և՛ վատը, չար ու բարի մարդիկ, Աստծո տաճարներ և հասարակաց տներ, բարեպաշտներ ու հանցագործներ: Նույնպես և այստեղ ամեն լավը, գեղեցիկը գտնվում են աչքի առաջ և նկատելի են մարդկանց, իսկ վատը թաքնվում է և մնում գաղտնի: Օրինակ, գողերը և հափշտակողները գործում են սովորաբար գիշերը, գաղտնի, իսկ ցերեկը չեն երևում: Ճիշտ այդպես էլ մարդու հոգում հաճախ այդպես է լինում՝ մեղքերն ու կրքերը թաքնվում են խորքերում՝ մնալով մեզ համար աննկատելի և հազվադեպ շարժվում ու ջրի երես են դուրս գալիս՝ թողնելով իրենց չար ու ավերիչ հետևանքները: Սուրբ հայրերից մեկը համեմատում է մարդու հոգին ջրհորի հետ, որից վերցնում են իբրև մաքուր ջուր, սակայն ջրհորի հատակին առկա են միշտ տիղմը և կեղտը, որոնք մակերեսից չեն երևում:

Ինչպե՞ս կարելի է ստուգել հատակում տիղմի առկայությունը: Պետք է փայտով խառնել ջուրը, և այնժամ ջրհորի մեջ ջուրը իսկույն կդառնա պղտոր: Նույնը լինում է և մարդու հոգու հետ: Միայն թե հոգու ախտը ստուգվում է ոչ թե փայտի միջոցով, ինչպես ջրհորի դեպքում էր, այլ փորձության պահին՝ տհաճ դեպքի, վիրավորանքի, կոնֆլիկտի կամ այլ անախորժության միջոցով: Երբ մեզ հետ նման դեպք է պատահում, ապա իսկույն ջրի երես են դուրս գալիս և գործի են անցնում մեր կրքերը՝ հպարտությունը, գրգիռը, հակակրանքը, ատելությունը, նախանձը, քմահաճությունը, ագահությունը և հոգու հատակին ապրող այլ հրեշներ, որոնք առօրյայում մենք չենք նկատում և չենք տեսնում: Սուրբ հայրերի խորհուրդների համաձայն՝ բոլոր տեսակի փորձություններից մենք կարող ենք քաղել մեզ համար այն մեծ օգուտը, որ նրանք օգնում են մեզ բացահայտելու մեր մոլությունները, և այսպիսով մենք կարող ենք ճանաչել ինքներս մեզ: Իսկ ինքնաճանաչումը՝ սեփական տկարությունների և ախտերի ճանաչումը, բոլոր գիտելիքներից ամենակարևորն է, որովհետև ինքն իրեն չճանաչող մարդը չի կարող սկսել պայքարը իր հոգում տեղ գտած չարիքի դեմ, իսկ առանց պայքարի ինչպե՞ս կարելի է հաղթահարել դրանք: «Սեփական անձի զննումը (ինքնաքննությունը) ամենաօգտակարն է բոլոր այլ հետազոտումներից,- ասում է Պաիսիոս Աթոսացին,- մարդը կարող է շատ գրքեր կարդալ, բայց եթե նա չի քննում իր անձը, ապա կարդացածը նրան ոչ մի օգուտ չի բերում, քանի որ նա կոպիտ սխալներ է թույլ տալիս և չի հասկանում դա»:


Այսպիսով, փորձություններն օգնում են մեզ ճանաչելու մեր անձը: Առանց փորձությունների դա գրեթե անհնար կլիներ: Մի քրիստոնյա գրողի խոսքերի համաձայն, ամենալավ մեթոդը համոզվելու համար, որ ձեր տան նկուղում կան առնետներ կամ մկներ, արագ դուռը բացելը և իսկույն լույս վառելն է: Եթե դանդաղեք, ապա մկները կհասցնեն թաքնվել: Հենց այդպիսի ազդեցություն ունեն մեզ վրա անսպասելիորեն հասնող փորձությունները. մերկացնելով մեր առաջին անմիջական արձագանքը՝ ցույց են տալիս հոգու իրական պատկերը:
Օրինակ, եթե մեզ կոպտեն ու ասեն վիրավորական խոսքեր, իսկ մենք բորբոքվենք և կոպիտ խոսքերով պատասխանենք, նշանակում է, որ մեր հոգում կա հպարտություն, և մենք պետք է սովորենք խոնարհ լինել: Եթե մեզ պատմում են մի մարդու մասին, որը հարստացել է և գնել լավ բնակարան կամ ավտոմեքենա, և մենք սկսում ենք նախանձել, ուրեմն պետք է հասկանանք, որ մեր հոգում ապրում է նախանձը, և մենք ամեն գնով պետք է փորձենք ազատվել այդ տհաճ կրքից: Եթե հեռուստացույց դիտելիս հանկարծ հանդիպում ենք անառակություն և անվայել պատկերներ ցուցադրող մի ալիքի, և չենք գտնում մեր մեջ կամքի ուժ իսկույն անջատելու այն և շարունակում ենք դիտել, նշանակում է` պոռնկության կիրք է ապրում մեր մեջ և տիրում է մեզ: Ճիշտ նույն կերպ է ընթանում գործը այլ կրքերի դեպքում. եթե մեզ գովում են, և մենք փքվում ու հաճույք ենք ստանում դրանից, ուրեմն մեր հոգին վարակված է փառասիրությամբ: Եթե մենք նյութական բարիքների մեծ եկամուտ ենք ունենում, օրինակ, ժառանգություն կամ անսպասելի ստացվածք, և ափսոսում ենք կիսվել բարեկամների ու ընկերների հետ, ապա պետք է հաշիվ տանք մեզ, որ մեր հոգում բույն են դրել ագահությունն ու արծաթասիրությունը:


Այսպիսով, մարդկային հոգու խորքերում ապրում է ծածկված չարիքը, ապրում են մեղքերն ու կրքերը, դրա համար յուրաքանչյուր քրիստոնյայի խնդիրն է բացահայտել դրանք, պատերազմել ու հաղթահարել: Քանի որ Մեծ և Ահեղ դատաստանի օրը մեր հոգին իր ողջ խորքային էությամբ, բոլոր իր ծածուկ կրքերով, մեղքերով ու ախտերով պիտի մերկացվի և կանգնեցվի Աստծո և հրեշտակների առջև: Նման կլինի այն բանին, երբ սառցաբեկորը հանեն ջրից և դնեն բոլորի աչքերի առաջ: Հայտնի է, որ սառցաբեկորի անտեսանելի ջրի տակ գտնվող մասն ավելի մեծ է, քան այն, որ ջրի երեսին է: Երևացող մասը միշտ գեղեցիկ է, ճերմակ և մաքուր, այնինչ չերևացող մասը մռայլ է, տգեղ, խոռոչներով քայքայված: Եթե սառցակտորը հանենք ջրից, կտեսնենք, որ այն ամբողջովին մաքուր և ձյունափայլ չէ, որ նրա մեծ մասը սև է ու անճոռնի: Ճիշտ այդպես, եթե մենք չհոգանք մեր հոգու մաքրության մասին, ապա այդպես էլ կներկայանանք Աստծո դատաստանին՝ տգեղ, անմաքուր և անճոռնի, իսկ Սուրբ գիրքն ասում է, որ Աստծո Արքայության մեջ ոչ մի անմաքուր բան չի կարող մտնել։
Որպեսզի մեզ հետ այդպես չպատահի, սիրելի եղբայրներ և քույրեր, քանի դեռ ապրում ենք երկրի վրա, պարտավոր ենք հոգալ մեր հոգիները ծածուկ կրքերից ու մոլություններից մաքրելու մասին: Դրա համար պիտի ուշադիր զննենք մեզ տարբեր իրավիճակների մեջ, տարբեր գայթակղությունների և փորձությունների ժամանակ, որպեսզի տեսնենք, թե ինչ տեսակի չարիք է տեղ գտել մեր հոգու բնակարանում, և նկատելով փորձենք ամեն կերպ ազատվել այդ չարիքից ապաշխարությամբ: Ապաշխարությունը և հոգու մաքրագործումը քրիստոնեական ամբողջ կյանքի աշխատանքն է, այն պետք է շարունակվի մինչև մեր ելքը այս աշխարհից: ՈՒ եթե տքնենք մեր ուժերի ներածի չափով, անկասկած, կմաքրենք մեր հոգին ախտերից, մոլություններից և կփրկվենք Աստծո ողորմածությամբ ու Նրա սրբերի աղոթքներով։ Ամեն:


Հրապարակման պատրաստեց
Տեր Ընծա քահանա ՄԻՐԶՈՅԱՆԸ
Դարբասի հոգևոր հովիվ

Դիտվել է՝ 3666

Մեկնաբանություններ